منتظر المنتظر - لا لقاء بلا فراق

[ و او را گفتند اگر در خانه مردى را به رویش بندند روزى او از کجا سوى او آید ؟ فرمود : ] از آنجا که مرگش بر وى در آید . [نهج البلاغه]

حرف آخر: بی کسی را عشق است

گفته بودم که دگر از قول و غزل دم نزنم
زیر قول دلم آیا برنم یا نزنم؟

حرف آخر: کار دنیا عجیبه خیلی عجیب! هی میای به هیچی کی و هیچ چی دل نبندی هی از ریسمون سیاه و سفید می ترسی اما ... . فغان از کار دل ! باز تا یکی دست دوستی دراز می کنه میای با احتیاط دست بدی ولی این دله می گه نه بابا طرف خیلی مرده درست دست بده: با دست دل! اینطوری میشه که با صداقت تمام بازم چشمات رو رو تجربه های بدت می بندی و می گی این تو حرفاش صدای خدا میاد می ارزه به خاطرش خودتو به آب و آتیش بزنی! اما....
دریغ که باز می خوری خنجر از پشت !
این رسم روزگار شده؛ خوب خوبا هم وقتی کم میارن حاضر میشن مثل یه پل از روت عبور کنن. حالا اینجا یقه کی رو بگیریم ؟ امان از دل ... به پل شدن هم راضی هستم خدایا بخاطر تو!
چه توان کرد که از ماست که بر ماست

بی خیال همه آدمیان بی کسی را عشق است
یا حق

» در فراق تو بنوشتم گل نرگس:منتظر المنتظر
(پنج شنبه 86 فروردین 30 ساعت 7:44 عصر )
»» دل دل نکن بنویس: (دل نوشته)

خدا حافظ

در دلم بود که آدم شوم اما نشدم

بی خبر از همه عالم شوم اما نشدم

با اجازه همه دوستان وبلاگ فراق از این پس پست جدید نخواهد داشت

به امید دیدار روی دوست

همیشه منتظر باشید

التماس دعا

منتظر المنتظر

» در فراق تو بنوشتم گل نرگس:منتظر المنتظر
(دوشنبه 86 فروردین 27 ساعت 6:42 عصر )
»» دل دل نکن بنویس: (دل نوشته)

پر و بال ما بریدند ....

چه خوش ست حال مرغی که قفس ندیده باشد
و چه خوشتر آنکه مرغی ز قفس پریده باشد

پر و بال ما بریدند و در قفس گشود ند
چه رها چه بسته مرغی که پرش بریده باشند

» در فراق تو بنوشتم گل نرگس:منتظر المنتظر
(یکشنبه 86 فروردین 26 ساعت 2:13 عصر )
»» دل دل نکن بنویس: (دل نوشته)

گیرم هوای پرزدنم هست بال کو؟

               پیشینیان با ما
                        در کار این دنیا چه گفتند؟
                                         گفتند: باید سوخت
                                                         گفتند: باید ساخت
                                                                                      گفتیم: باید سوخت
                                               اما نه با دنیا
                                                                       که دنیا را!
                                                                                       گفتیم: باید ساخت
                                               اما نه با دنیا
                                                                       که دنیا را!

گفتی غزل بگو! چه بگویم؟ مجال کو؟
شیرین من،برای غزل شور و حال کو؟

پر میزند دلم به هوای غزل، ولی
گیرم هوای پرزدنم هست بال کو؟

گیرم به فال نیک بگیرم بهار را
چشم و دلی برای تماشاو فال کو؟

تقویم چهار فصل دلم را ورق زدم
آن برگهای سبز سر آغز سال کو؟

رفتیم و پرسش دل ما بی جواب ماند
حال سوال و حوصله قیل و قال کو ؟ (ق امین پور)

» در فراق تو بنوشتم گل نرگس:منتظر المنتظر
(جمعه 86 فروردین 24 ساعت 2:12 عصر )
»» دل دل نکن بنویس: (دل نوشته)

پاهایم در قیر شب است

دیرگاهی است در این تنهایی
                         رنگ خاموشی در طرح لب است
                                                       بانگی از دور مرا می خواند،
                                                                              لیک پاهایم در قیر شب است(سپهری)

خوب شد فقط اسمشو اوردیم یعنی شکر خدا که فقط یه کلمه گفتیم میخوایم بریم جنوب این همه ترکش از زمین و اسمون نصیبمون شد خدا رحم کنه اگه پای برفتنش بیفته که مفقود الاثری حتما کمترینشه( البته ما از این سعادتا نداریم !).
ملاحظه بفرمایید:
* دوستانه:          ای بابا مگه دیوونه شدی عیدتو می خوای خراب کنی که چی؟
* روان شناسانه : فلانی بخدا (عجب قسم کمی!) روحیه خودتو با این کارا افسرده کردی!
* عارفانه:            ای بابا دلت رو بفرست پیش اون شهدا! ای کاش راهشونو ادامه بدیم .
* عامیانه :           عزیز من، نوه من؛ پدر من یه مشت خاک رو میارن میدن دستتون همین! می خوای من بهت بدم تا اونجا نری؟! بخدا ملت رو گذاشتن سر کار!!

در جواب این همه ترکش چه باید کرد؟
بذارین جوابشو از خودشون بگیریم اونایی که دعوت کردند خودشون هم حتما جواب دارن!
آخه بی دلیل که نرفتن جبهه اونجایی که
                " روزها امدادهای غیبی می بارید و شب چشم ها مشتاق پرواز منور بود"
پس بی دلیل هم دعوت نمی کنن.
می خوان بگن چشماتونو باز کنین "چند روزی ست که در غربت باغ علف هرزه صنوبر شده است" می خوان بگن : بابا ما هم مثل شما جوون بودیم و جوونی کردیم، عشق کردیم، حال کردیم!
          "آی مردم من نمیدانم چرا دل مرده اید ؟   لیک می دانم دلها روزی کبوتر بود و نیست"
اگه خوب گوش کنی یه صدایی بهت می گه جبهه یا حتی بقول خیلیا این یه مشت خاک بهونس
                                   "ساحل بهانه ایست؛   رفتن رسیدن است"
                                                    و اما من چرا می خوام برم:

                                                 می خواستم
                                                             شعری برای جنگ بگویم
                                                 دیدم نمی شود
                                                             دیگر قلم زبان دلم نیست
                                                             گفتم:
                                                 باید زمین گذاشت قلم ها
                                                       دیگرصلاح سخن کارساز نیست(قیصر امین پور)
البته که هم دعوته هم همت اما نمیدونم قسمت بشه یا نه ؟
                   کاش از جنس جنون بال و پری بود مرا   مثل سیمرغ   از اینجا سفری بود مرا

اهای اهای مسافرا دل منو جا نذارین این پر و بال شکسته رو اینجوری تنها نذارین
اگه قسمت شد که دعا گوتونیم اگه نه؛ نترسین بابا نمیخوام یادم کنین ولی دوتا قلم بدل (استعاره از قلم بدست) رو یادتون نره:

اتل متل یه شاعر
                                           یه شاعر بسیجی
                  یکی که از خدا بود
میون این آدما
                                           پاش از زمین جدا بود

» در فراق تو بنوشتم گل نرگس:منتظر المنتظر
(چهارشنبه 85 اسفند 23 ساعت 11:59 صبح )
»» دل دل نکن بنویس: (دل نوشته)

زینت دوش نبی روی زمبن جای تو نیست

بهترین بهانه ای که بتونم عکسای قبلی رو
یه پست بفرستم پایین فقط اربعین سالار شهیدان(ع) بود.

ای نام تو روشنگر دل و جان و کلامم
ای یافته سبقت زسلامم به سلامم
ای دادرس و رهبر و مولا و امامم
هم عاشق و هم دوست و هم پیر غلامم
ازداغ غمت در همه جا ولوله افتاد
تا شام ز سر تا بدنت فاصله افتاد
بر گردن تنها پسرت سلسله انداخت
بر پای یتیم تو گل آبله انداخت

ای نور دل فاطمه آخر تو نبودی
کز دوش پیمبر بر خم دیده گشودی
بر خیز سرودی ز غم تازه بخوانیم
برخیز که خود را به اسیران برسانیم
برخیز که گل در ره سجاد فشانیم
بر گوش دلم زمزمه زینب کبری است
فریاد شهیدا و غریبا و حسینا ست

» در فراق تو بنوشتم گل نرگس:منتظر المنتظر
(جمعه 85 اسفند 18 ساعت 3:32 عصر )
»» دل دل نکن بنویس: (دل نوشته)