امان از ما آدم ها چقدر فراموش کاریم! از یه ماه پیش حواسم جمع بود که شب میلاد ابا مهدی (عج) رو حتما دریابم اما امروز غروب وقتی یه دوست گفت:" تبریک عرض می کنم." چند دقیقه ای فکر می کردم که به چه مناسبت! آه از ما آدم ها !
امام حسن عسگری(ع) خطاب به فرزندشان فرمودند: ای فرزندم بدان که دل های اهل طاعت و اخلاص بسوی تو پرمی کشد همان طور که پرنده به اشیانه اش.
شاید این حدیث پری شد دوباره در پرواز.مشغول جستجو در شبکه بودم که خیلی اتفاقی به این حدیث رسیدم . دیدم دله باز آروم نمیگیره. انصاف نیست وبلاگی که کیلد خورده به اسم امام عصر(عج) شب میلاد پدرش عرض تبریکی نداشته باشه . قشنگترین بهونه ای بود که می شد دوباره از صفر شروع کرد. شاید عیدی ای هم نصیب ما شد به امید نیم نگاه حضرتش.
آقا جان! قلب های ما پر می کشد بسویت هرچند که اهل طاعت و عبادت به معنایش نیستیم اما تو رو به همین شب عید قسم قاطی خوبات ما رو هم قبول کن!
پسر فاطمه(س)! شنیدیم که پدر بزگوارتان فرمودند: " هیچ یک از پدرانم مانند من گرفتار شک و تزلزل در امر امامت نشده اند..." ما شرمنده ایم اگر قصه پدر را بر پسر تکرار کرده باشیم.
یا ابن الحسن(ع) نفس هایمان ضیف تر از آن است که موج شکنانه دریای آخر الزمان را تا به ساحل وصال پارو زنیم اما دل خوشیم به روایتی از پدر گرامیتان که: "شیعیان ما پیوسته در غم و اندوه خواهند بود تا فرزندم ظاهر شود همان کسی که پیامبر بشارت داده که زمین را از عدل و قسط پر خواهد ساخت همچنان که از ظلم و ستم پر شده."
آقاجان نمی آیی؟!
.jpg)
الی متی احار فیک یا مولای!
یا ابن السادة المقربین یا ابن الحسن!
رواق منظر چشم من آشیانه توست کرم نمای و فرود آی که خانه خانه توست!
